یک دنباله‌دار باستانی که تصور می شود بیش از ۴ میلیارد سال قدمت داشته‌باشد به سمت زمین در حرکت است. پهنای این دنباله دار عظیم حداقل ۸۰ مایل(حدود ۱۲۸کیلومتر)است که باعث می شود عرض آن تقریبا دو برابر رود آیلند باشد. این دنباله دار در حال حاضر با سرعت ۲۲۰۰۰ مایل در ساعت به سمت زمین حرکت می‌کند.
این دنباله‌دار باستانی بزرگ‌ترین دنباله‌دار کشف شده تا به امروز است
این دنباله‌دار از مرزهای خارجی منظومه شمسی به سمت داخل پرتاب می‌شود. خوشبختانه، ما نباید نگران برخورد آن با زمین باشیم. ستاره‌شناسان می گویند که این دنباله دار
هرگز از فاصله ۱ میلیارد مایلی خورشید دور نخواهدشد. این فاصله کمی دورتر از فاصله بین زمین و زحل است.
انتظار می‌رود که این دنباله‌دار باستانی در سال ۲۰۳۱ از نزدیکی زمین عبور کند. این بدان معناست که ما چندین سال فرصت داریم تا به خطرات نزدیک شدن این جرم آسمانی باستانی بپردازیم. با این حال، دیدن اینکه چه زمانی دنباله دارها و سیارک ها به سمت ما می آیند، همیشه جالب است.
دیوید جویت(David Jewitt)، استاد علوم سیاره‌شناسی و نجوم در UCLA، پژوهشی در مورد این دنباله‌دار انجام داده است. جویت و همکارانش این مطالعه را در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر کردند. او می گوید که اشیایی مانند این دنباله‌دار باستانی در قرون گذشته، از منظومه‌شمسی بیرون رانده شدند.
Jewitt می گوید که دنباله دارها پس از خروجشان از منظومه شمسی در ابر اورت(Oort Cloud)، که مجموعه عظیمی از دنباله دارهای دوردست است که منظومه شمسی ما را احاطه کرده اند، ساکن شدند. دنباله دار های دیگری مانند این دنباله دار باستانی میلیاردها مایل دورتر در اعماق فضا به دور منظومه شمسی می‌چرخند.
با دنباله‌دار C/2014 UN271 آشنا شوید:
در حالی که این دنباله‌دار مسیر خود را طی می کند، چیز دیگری نیز وجود دارد که این دنباله دار باستانی را بسیار جذاب می کند. ستاره‌شناسان می گویند که این دنباله‌دار دارای بزرگ‌ترین هسته در بین تمام دنباله‌دارهایی است که تاکنون دیده‌ایم. آنها اندازه هسته را با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا تعیین کردند. آنها در حال حاضر تخمین می‌زنند که این دنباله‌دار وسعتی به اندازه ۸۵ مایل داشته باشد.
دنباله‌دار C/2014 UN271 اولین بار توسط پدرو برناردینلی (Pedro Bernardinelli) و گری برنشتاین (Gary Bernstein) کشف شد. ستاره‌شناسان برای اولین بار C/2014 UN271 را در سال ۲۰۱۰ مشاهده کردند. در آن زمان، این دنباله‌دار باستانی ۳ میلیارد مایل از خورشید فاصله داشت و اکنون کمتر از ۲ میلیارد مایل از خورشید فاصله دارد. Jewitt می گوید که این دنباله دار، حلقه فعلی خود را تا زمانی که در نهایت چند میلیون سال دیگر به ابر اورت بازگردد ادامه خواهد داد.
Jewitt می گوید که این دنباله دار باستانی بزرگتر و سیاه تر از زغال سنگ است. این تیم تخمین می زند که این دنباله دار تقریباً۵۰۰ تریلیون تن است. این صد هزار بار بیشتر از جرم یک دنباله‌دار معمولی است که در نزدیکی خورشید یافت می‌شود.
البته، این اولین دنباله‌دار خارق‌العاده‌ای نیست که ستاره شناسان کشف کرده‌اند. ناسا در گذشته این دنباله دار و هاله درخشان آن را رصد کرده بود. ستاره شناسان همچنین قبلاً یک دنباله دار را در مکانی کشف کرده‌بودند که هرگز آن را ندیده‌بودند.
مترجم: پریسا کاشفی نیک
منبع: bgr.com
