دانشمندان می‌گویند در کهکشان ما فقط یک سیاره همانند زمین می‌تواند وجود داشته باشد و این سیاره کپلر۴۴۲b است.
علیرغم نوشته‌های روزنامه‌ای که سال پیش منتشر شد و ادعا می‌کرد احتمالا حدود ۳۰۰ میلیون سیاره با دارا بودن پتانسیل حیات در کهکشان راه شیری وجود دارد، تحقیقات جدید منتشر شده در مجله رویداد‌های ماهانه جامعه مجلل اختر فیزیک موجب ایجاد شک و شبهه‌ای شد.
تاکنون نزدیک به ۴۵۰۰ سیاره فراخورشیدی توسط اخترشناسان کشف شده است، ولی تنها تعداد انگشت شماری بطور بالقوه قابل سکونت هستند.
اما چه ویژگی‌هایی برای سیاره‌ای بیگانه لازم است تا میزبان حیات ما باشد؟
بررسی‌های جدید از سیارات فراخورشیدی روی پدیده فوتوسنتز تمرکز دارد.
پدیده فوتوسنتز به آب مایع نیاز دارد وبا استفاده از نور خورشید، آب و دی اکسید کربن، تولید اکسیژن و انرژی را برعهده دارد. با توجه به اینکه فتوسنتز نقش مهمی در امکان ایجاد زیست کره‌های پیچیده از نوع موجود در کره زمین، بر روی یک سیاره فراخورشیدی قابل سکونت را دارد، در نتیجه این به معنای ایجاد جو بر پایه اکسیژن می‌باشد و تنها آن سیارات فراخورشیدی که دارای دمای مناسب هستند می‌توانند میزبان چنین چیزی روی سطح خود باشند.
درواقع حتی در این تعداد معدود سیارات فراخورشیدی سنگی و بالقوه قابل سکونت شناخته شده، هیچ یک، شرایط نظریِ برای داشتن زیست کره‌ای مانند زمین ناشی از فتوسنتز را ندارد.
طیق مطالعات انجام شده که به بررسی میزان دریافت تابش افتاب سیارات فراخورشیدی ازستاره خود می‌پراخت، وجود خارجی یک سیاره درسال ۲۰۱۵ اعلام شد که توسط تلسکوپ فضایی کپلر در حال عبور از ستاره مادر خود کشف شد.
کپلر۴۴۲b سیاره‌ای ۲. ۹ میلیارد ساله است که شعاع آن ۸٬۵۳۷ کیلومترو نیروی جاذبه آن ۳۰ درصد قوی‌ترازجاذبه زمین است. این سیاره فراخورشیدی که نصف فاصله زمین تا خورشید با ستاره خود فاصله دارد، ۱۱۲ روز طول می‌کشد تا این کوتوله نارنجی رنگ را دور بزند.
مطالعات نشان می‌دهند که ستاره‌هایی با دمای نصف خورشید نمی‌توانند زیست کره‌های زمین مانند را دارا باشند زیرا آنها انرژی کافی را در دامنه طول موج صحیح تامین نمی‌کنند. البته این به این معنا نیست که پدیده فتوسنتز غیر ممکن می‌شود، ولی به اندازه کافی زندگی گیاهی وجود نخواهد داشت تا زیست کره‌ای مانند زمین را داشته باشد.
و این یک اتفاق ناامید کننده برای جستجوی حیات در کهکشان است، زیرا ۷۰٪ از ستاره‌های کهکشان راه شیری ستاره کوتوله‌های قرمز تیره هستند و هیچ کدام به سیارات خود نور کافی نمیدهند تا فتوسنتز اتفاق بیفتد.
همچنین ستاره‌هایی که داغ تر و روشن تر از خورشید ما هستند، از لحاظ تئوری می‌توانند فتوسنتز زیادتری تولید کنند، ولی این ستاره‌ها عمر کافی برای ایجاد زندگی و تکامل را ندارند.
و از انجایی که کوتوله‌های قرمز، به مراتب بیشترین نوع معمول از ستاره در کهکشان ما است، نتایج نشان می‌دهند که احتمالا شرایط زمین مانند در سیاره‌های دیگر کمتر از انتظار و امید ما باشد.
مترجم: آیتن درخشان باهر
ویرایشگر: امیرعلی آریایی فر
منبع : www.forbes.com
